Slik er det å ha hund. Ut må ein uansett ver. Men me har så godt av det. Min kjære O. ser på veret når det er spørsmål om tur. Det kan ikkje Tinka og eg gjera. Eg har forlengst investert i paraply med stålspilar. Noko anna nyttar ikkje når nordavinden (og andre vindar) er med i bildet. Regnklede og paraply kunne like gjerne vore nasjonaldrakta her på vestlandet. Men me lir ikkje av tørke som så mange andre stader i verda. Veldig godt !
- Men jul vart det altså likevel. I går samla me O. sine etterkomarar til den tradisjonelle juletorskmiddagen. Alle fekk metta seg med førsteklasses kokt torsk, dessert og julekaker.
- Så følgde gåveutdeling. Og alle fekk gåver som passa for kvar enkelt. Om ei snelle til fiskestong(bildet) passar til denne dama, får tida visa. Men det var noko eg hadde ønskt meg.
O. har hatt ei lita, gammal fiskestong utan snelle ståande som han ikkje har planar om å bruka meir, sidan han har ei anna større som han likar betre. Først spurde eg om eg kunne kjøpa den gamle av han. Så vart det litt diskusjon som enda med at eg kunne overta henne og ønskja meg ei ny snelle til jul. Og slik vart det.
- No drøymer eg om sommardagar der me står på kaien ved hytta med kvar si fiskestong og hentar opp fisk til hyttemiddagen...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar