Tjuande dag jul

 I går var det tjuande dag jul som markerer slutten på jula for denne gongen. Dermed vart alt som minner om jul pakka ned og lagt vekk. Alt frå dei raude juladukane til det vesle julatreet i plast som eg har hatt i mange år. Sistnemnde har forresten teke til å dryssa. Eg visste ikkje at kunstige julatre dreiv med slikt. Men vert dei gamle nok så gjer dei vel det likevel.

  - Det vart ein del minne frå jula denne gongen og. Bildet viser eit av dei. Det er frå den tradisjonelle torskemiddagen her hjå oss 1.juledag. Det er alltid eit vellukka treff som samlar min kjære O.  sine næraste til eit fiskemåltid av beste slag. Og Tinka fekk nyta restane. Ho fekk servert godsakene i skåla si på kjøkkenet som vanleg, og jafsa i seg av all kraft, vill i augo etter å få maten i seg fortast mogeleg. Ikkje snakk om å nyta måltidet. Det skulle gjerast fort,  - på hundevis. Skåla for dansande bort etter kjøkkengolvet, innunder ein stol og heilt bort til veggen. Tinka etter. Det vart etter kvart eit liggjande måltid.

  - No er me på god veg inn i eit nytt år. 2018 er alt to veker gammalt. Og eg undrar meg på kva det nye året kjem til å innehalda. Det manglar ikkje på planar. Så får me sjå kva som kjem ut av planane.

Til dei som kjem til å lesa dette, ønskjer eg GODT NYTT ÅR !