No er det på tide å skriva litt her på bloggen. Dette vert det første innlegget i 2024. Denne vinteren har me faktisk hatt litt skikkeleg vinter. Me har vore velsigna med snø fleire gongar no i det siste. Dette biletet er frå Nordnesparken. Gode greier. Humøret stig nokre grader når snøen legg seg. Det vert så lyst og fint. Men snøen ligg ikkje så lenge her på vestlandet. Regnet har ein lei tendens til å vaska snøen vekk fortare enn eg likar. Nokre dagar med regn og så er han vekke. Men så kjem det gjerne ein ny periode med kulde og snø, og det kjennest godt. For nokre veker sidan såg eg faktisk nokre skigåarar på Torgallmenningen her i sentrum av byen. Det har eg ikkje sett før.
Eg nyt å sjå når snøen legg seg. Regn har me meir enn nok av her på vestlandet. Snøen er som balsam for sjela. Men innimellom snø og regn er det sjølvsagt periodar med hålke, og det er noko herk. For ca ein månad sidan då eg var ute med Tinka ein kveld, var det mørkt og eg såg ikkje isen på fortauet. Brått forsvant føtene under meg og eg landa på ryggen, samstundes som at eg slo bakhovudet kraftigt ned i fortauet. Hovudet og ryggen kom vel frå det, men det var baken som tok støyten. Dei komande vekene var det ei kvia å setja seg ned. Det var med eit VRÆL kvar gong! Det gjekk nokre veker før bakparten var seg sjølv att.
No går det faktisk mot vår. Snøklokkene har kome opp or jorda enkelte stader. Og i dag kom det eit turistskip og la til kai her i vår stoveglasutsikt. Det er no helst tidleg, men det er vel nokon som likar å farta omkring om vinteren og.
Skiføre er det verre med. Då må me høgt til fjells. Men det er noko meir snø der ved leiligheten min i utkanten av byen. Der eg "flyktar" til når det vert i meste laget av byliv. Men sant og sei er det nokre år sidan eg hadde ski på føtene. Skiene står i bua. Men det må vel ordna seg med ein skitur etter kvart...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar