Her i heimen har me feira jul i rolege former, utan dei heilt store sprell. Som biletet viser har også i år julapynten dukka opp frå bua og stillt opp på sin faste plass. Det same med mitt vesle kunstige julatre som eg har hatt i mange år.
Biletet viser juleevangeliet, og det vart som vanleg lese då me sette oss til bords for å eta julamiddagen, altså pinnakjøtet. Det skjedde på julafta, sånn i 5-tida slik at me kunne høyra på Sølvguttane i fjernsynet samstundes. Julatradisjon det og.
Pinnakjøtet smakte like godt som det alltid gjer. Tinka fekk smaka og. Men me kan ikkje gje henne kjøtbein, for det tåler ho ikkje. Då vert det berre magasjau for den firbeinte. Men godsaker vart det likevel på Tinka. Eg hadde vore ute nokre dagar før og kjøpt julegåve til Tinka, og då vart det hundegodt på henne. Det sette ho STOR pris på. Berre eg knitrar litt med hundegodtpapiret, kjem ho som eit lyn og vil ha. Til saman fekk ho 4 hundegodt-posar, men dei er alle oppetne no. Så i romjula måtte eg ut og kjøpa meir. Tinka må sjølvsagt få sin del av godsakene....
Som tradisjonen er har eg laga smultringar, + ei lita sjokoladekake. Og så fekk me litt julabakst av eine dottera til O. Det hadde me på eit fat på salongbordet. Men ein dag eg var ute med bosset og O. var på badet, hadde Tinka gått opp på bordet og forsynt med krumkaker og småkaker. Ho tok dei med seg på golvet og leika med dei, før ho åt dei. Luringen...
Jaja, no er me altså komne til nyttårsafta. Det er verste dagen i året for vår firbeinte venn. Det har med fyrverkeri og denslags smell og spetakkel å gjera. For nokre timar sidan var eg ute med henne, og då hadde smellinga teke til. Det er alltid nokon som tjuvstartar på nyttårsfeiringa.
Eg tvilar på om det vert nokon kveldstur med Tinka i kveld. Trur ikkje det nyttar å prøva ein gong.
Når skot og smell aukar på legg ho seg under eit bord borte i ein krok. Og der vert ho liggjande og pesa, så stressa at det er ikkje måte på.
Ja, det er nok mange av våre elles så harmoniske firbeinte som vert forvandla til skjelvande nervevrak på ein kveld som denne.Men me får ta det som det kjem og gjera det beste ut av det.
I morgon er me i eit nytt år og då skal me på julabesøk på øynæ, hjå mi 63 år gamle litlasøsta m/mann og det vert sikkert kjekt. Ulempa er at dei har ein katt, og då får me gjera vårt beste for at det ikkje vert eit fæla spetakkel mellom katten og Tinka. Det vert vel katten som må forvisast til eit anna rom for anledningen. Me får sjå...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar