Blåbæråret 2021

Me er komne til den siste dagen i siste sommarmånaden. Sommaren har gått utruleg fort. Så fort at eg har ikkje hatt tid til å skriva blogginnlegg på over to månader.  Altså må eg ha hatt det travelt, - eller vore oppteken av andre ting. Det er vel helst det siste. For eg går ikkje omkring og stressar. Det fekk eg nok av då eg var i arbeid. Eit stressande liv er berre øydeleggjande. Så eg prøver å ta det roleg og heller få med meg dei tilsynelatande små tinga i livet, som likevel kan gjera livet fint og godt. Slik som dei flotte blåbæra på øvste biletet.

 Ja, blåbær har det vore mykje av i år. Eit skikkeleg blåbærår. Kan ikkje hugsa kortid eg såg så mykje blåbær på ein gong. Har plukka bøttevis med dette blåe "gullet". Det aller meste har eg funne på øynæ mi. Der i nærleiken av den vesle raude hytta i skogen. Mitt sommarparadis, - som ikkje lenger finst. No gror det opp andre og større hytter i området, - store som hus. Trist. Men der eg har funne blåbæra skal det ikkje byggjast hytter, seier grunneigar A.(broder`n).

Etter plukking har det vorte reinsking og sylting. Og resultatet har vorte 64 glas med blåbærsyltetøy, som nedste biletet viser. Innimellom blåbæra fann eg tytebær, så det vart ei lita bøtte med det og som vart til 8 glas tytebærsyltetøy. I tillegg vart det plukka og sylta 9 glas ripssyltetøy og 14 glas bringebærsyltetøy, til saman 95 glas. Så det vart ein solid bærhaust. 

Blåbær finn ein ikkje kvart år. No er det fem år sidan eg har sylta blåbær. I desse dagar et me siste glaset med blåbærsyltetøy frå 2016, så det passa veldig bra med blåbær i år. Så får me sjå kor langt inn i framtida dei rekk.