Tidlegare i år var det ein ny type kjøretøy som inntok sentrum av byen. Sparkesyklane dukka opp i store mengder, over natta. Brått var desse grøne kjøretøya å sjå over alt. Til stor glede for nokon, men til tilsvarande fortviling for andre.
Ein enkel og lettvint måte å koma seg fram på, synest mange. Forståeleg når ein har det travelt. Det er helst ungdomar som nyttar dette tilbodet. Men eg har og sett vaksnare folk og til og med born. Når det gjeld den eldre delen av befolkninga, så har eg enno til gode og ha sett dei fara av garde på denne måten. Det er forhåpentlegvis sistnemnde som sit inne med mest livserfaring og dermed mest vit og forstand. For det er så visst ikkje ufarleg. Dei kjører både i gatene og på fortaua, på kryss og tvers, og det ser ut som om det er smått med lover og reglar for dei som vel å koma seg fram på denne måten. I andre byar, som og er invadert av desse kjøretøya, har det skjedd ulukker, til og med dødsfall etter ville turar på sparkesykkel, gjerne med alkohol innabords. Det har vorte noko i retning lovlause tilstandar i byens gater.
Ein kan ikkje lenger vera trygg når ein er ute og går på fortauet heller. Brått kan ein verta innhenta av desse uvesna, så ein må jammen ha augo med seg.
Ein ting er det å ha desse greiene rundt seg når ein er ute og går. Minst like gale er det korleis sparkesykkelbrukarane set kjøretøya ifrå seg. Ofte er dei parkerte slik som på biletet. Slengt ifrå seg i ein haug midt på fortauet til hinder for vanleg ferdsel. Då er det ikkje greitt å vera funksjonshemma, i alle fall ikkje blind.
Sjølv har eg ikkje prøvd meg på sparkesykkel. Og eg har ingen planar om å gjera det heller. Eg i full fart på sparkesykkel med Tinka i band? Nei, det synet skal folk ha til gode å sjå. Det er nok tryggast å ha føtene på jorda når ein er ute og ferdast.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar