- Når haustane kjem og hyttesesongane nærmar seg slutten, lurer eg alltid på kor langt ut på hausten eg greier å strekkja årets sesong. Vanlegvis byrjar eg med overnattingsturar i mai og heldt det gåande til eit stykke ut i september. Etter den tid plar det vera for kaldt. Men så er eg så glad i den vesle hytta at eg vil helst halda det gåande lenge, gjerne lenger enn eg burde. Ein gong for nokre år sidan hadde eg ein tur i oktober,men synest å hugsa at det vart i kaldaste laget om natta. Likevel har eg i den seinare tid lurt på korleis det hadde vore å prøva ein overnattingstur i november. Det er spennande å tøya grenser, og den einaste måten å finna det ut på er å prøva.
- Så ein dag i sist veke tok eg Tinka med og troppa opp der i mitt kjære sommarparadis. At det var lenge sidan sommaren, merka eg sjølvsagt med ein gong: Det var som å stiga inn i ein fryseboks. Gradestokken viste 3,3 kuldegrader inne. Kaldare enn ute. Frostrøyken stod ut or munnen på meg og det ante meg at dette kom til å verta ei utfordring. Mi einaste varmekjelde, den vesle gassomnen, vart sett på med ein gong. Men det tok fleire timar før det merkast noko særleg. Eg kjende at kulden ville helst krypa inn under huda på meg. Så det var berre å koma seg i aktivitet. Skogsarbeid plar hjelpa, og grunneigar A.(broder`n) ser gjerne at det vert tynna ut i skogen hans. Så eg gjekk ut og fellte skog til eg vart god og varm, og heldt på med det til til kveldsmørkret tok over.
Då var det tid for ein god varm middag laga på gasskokeplata. Eg hadde berre ei flaske vatn med heimafrå. Tenkte at på hytta der står det 3-4 bøtter fulle av vatn. Ikkje hadde eg i tankane at vatnet kunne vera frose. Sjølvsagt var det det. Og stoda vart ikkje akkurat betre då gassomnen tidleg på kvelden sa takk for seg: Gassflaska var tom. Då var det berre nokre stearinlys å varma seg på.
- Så det var med ekstra spenning eg gjekk til ro den kvelden. Tinka fekk på seg hundejakken ho har arva etter Tanja, men ville likevel ikkje roa seg. Ho sakna nok den gode stovevarmen heime. Då let eg henne koma opp i senga mi og fekk på seg teppe og dyne. Der låg ho så fint med hovudet på puten. Dette synest ho var ei god ordning og roa seg med ein gong. Sjølv gjekk eg og la meg i O. si seng etter å ha kledd grundigt på meg. "Nattkleda" bestod av to ullunderskjorter,gensar,strikketrøye, stillongs, bukse, to par tjukke sokkar og rusko. Utanpå dette tok eg varmedressen, og for sikkerhets skuld hue, sjal og vottar. Aldri har eg vore så godt kledd for nattesøvnen.
- Ut på natta måtte eg ta av meg varmedressen. Det vart for tett med den vindtette greia. Resten av natta gjekk greitt med upåklageleg søvn og overraskande lite frysing.
- Om morgonen vakna eg til 0 grader i rommet. Dermed var det uaktuelt å kle av seg. Noko morgonstell kom ikkje på tale. I staden tok hund og menneske nokre springeturar rundt hytta for å få blodsirkulasjonen i gang. Frukosten vart teken ståande/trippande/hoppande medan kulden beit i fingrar og tær. Så eg må berre innrømma at det var ikkje den heilt store kosen.
- Men eg hadde funne ut det eg lurte på, at hytteturar med overnatting i november går an. Viss ein ikkje har for store krav til komfort.
- Så kva vert det neste ? Hyttetur i desember ?
Vel......nei takk, ikkje med det første.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar