Når ein bur så urbant som O. og meg kan det vera langt til skog og fjell. Når me ser ut soveromsglaset, ser me rett ned i ei trafikkert gate frå 4.etasje. Heile dagen er det trafikklydar frå den kanten. Heldigvis roar det seg mot kvelden. Og om nettene er det som oftast leveleg. Me er utstyrte med gode sovehjarto og så er det heldigvis noko som heiter øyreproppar.
- Men om folk bur sentralt og ikkje kan ha noko særleg med hagar, så kompenserer dei med blomar og busker i krukker og bed. Enkelte altanar ser ut som små drivhus. Så langt har ikkje O. og eg gått, men på vår vesle altan på den rolege sida av huset, kan ein sjå dette som eg her har teke bilde av. Dette er heilt og fullt O. sitt verk, og var her før eg kom inn i livet hans.
- Der har han laga til ein heil liten skog, med mose og gras, tyttebærlyng, kvitveis og skogsstjerne, i tillegg til fleire sortar lauvtre. Koseleg. Desse vekstane gror fint og trivst godt og bryr seg ikkje om at dei bur på ein liten altan i 4.etasje i sentrum av Norges nest største by.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar