Vinter i mars

 Det er ikkje meir enn eit par veker sidan eg la ut eit fint vårteikn her på bloggen: Ein nydeleg gul krokus. Trudde verkeleg at våren var komen no. Men det ser ikkje slik ut no. Stadige snøbyger overraskar oss her på vestlandet langt ut i mars. Rare greier. 

Biletet er frå dagens fjelltur opp på eit av byfjella. Ikkje greier eg å sjå noko vårteikn her. Det er som om vinteren gjer alt han kan for å unngå at våren skal koma. 

Dagens fjelltur var fin den, og overraskande nok var det ein del som gjekk på ski der oppe i høgden. Tinka og eg gjekk på føtene altså. Og det tok si tid. Skikkeleg sliteføre å koma seg opp i all den snøen. Eg likar snø altså, men når han ikkje kan koma når han skal, om vinteren, så kan han venta til neste vinter. For no vil eg og sikkert mange andre ha vår. Hmm...

Eg har no teke til å planleggja sommaren, eg, med vandring frå hytte til hytte slik som før denne korona-sjauen.  Ser verkeleg fram til det.  Godt å ha noko å sjå fram til, sjølv om det er ei stund til sommaren. Men først må våren koma skikkeleg slik at det vert ein sommar å sjå fram til. 

Får smørja meg med ein god del tolmod....

Vår 2023

 Det er første dagen i den første vårmånaden, og eg feirar våren med eit herleg vårteikn som eg har funne her i mitt nærmiljø. Nydelege krokusar i mange forskjellege fargar kjem no opp or jorda og viser sine glade ansikt. 

Men vinteren er ikkje ferdig. Enno kan det koma snøbyger. Og enno ligg det snø på toppane av byens sju fjell. Har hatt nokre fjellturar i det siste, og sett at den snøen som ligg der er blanda med is og har neppe planar om å forsvinna med det første. Skrekkeleg vanskeleg å føta seg i fjellet no med all den isen. Broddar må ein ha, viss ikkje kjem ein ikkje langt. 

Likevel, det er ikkje denne slags vinter eg ville hatt. I heile vinter har eg ønskt meg snø med skiføre. Men slik vart det ikkje i år heller. Skiene har fått stå urørde i kjellaren denne vinteren og. Hm...

Jaja, då får våren berre koma då, så får eg håpa på skikkelege vintrar ein gong i framtida. Men slik klimaet har forandra seg så må ein vel langt av garde for å finna skiføre. Kanskje til Nordpolen...?

Så får eg berre prøva å fylla dagane med andre ting. Turar med Tinka vert det uansett, så må det vel gå an å koma seg opp i høgden snart utan å bruka broddar. Dagane har vorte lengre, og det er ein god ting. 

Me får strekkja oss mot våren  -  og lyset !