Farvel korona ?

 I ca to år har det stått ein stor grå bygning godt synleg i sentrum av byen. Den staden folk gjekk til når dei skulle korona-testa seg. Ein bygning som minna stygt om denne pandemien som har herja over store deler av kloden vår, og som har etterlate seg eit stort antal alvorleg sjuke og døde. Sjølv har eg vore der tre gongar for å utelukka smitte. 

Ein dag i sist veke då eg gjekk forbi denne staden, såg eg at dei hadde kome godt på veg til å avvikla heile greia. Berre eit par brakker stod att. Eit gledeleg syn. Pandemien er på retur, sjølv om nokon påstår at det kan koma fleire bølgjer med smitte. Det kan ein sjølvsagt ikkje utelukka enno. Får ha det i bakhovudet og vera forsiktig. Eg brukar fortsatt munnbind i butikkar og på bussen, sjølv om det ikkje lenger er påbudt. Men så er det vel ikkje forbudt heller. 

Eg har vore heldig og sluppe smitte heile denne koronatida, sjølv om eg er blant dei få som ikkje har teke koronavaksina. Difor har eg måtta vera ekstra forsiktig. O. og eg har levd i ein sjølvpålagt karantene store deler av dei siste åra. Men no har me begynt å ta kontakt med slekt og venner i eit forsøk på å koma attende til eit normalt liv.

Eit par dagar etter det første biletet såg det slik ut der testestasjonen stod. Tilsynelatande heilt normalt, slik som før pandemien. Kunne ein berre vera sikker på det...  Det kan ein sjølvsagt ikkje heilt enno. Men me lever i håpet. Ser framover med forventning.    Det store ønskjet er: 

 

 LENGE LEVE NORMALE TIDER!