Fin dame

 Queen Mary 2 heiter denne fine dama. Sikkert oppattkalla etter ei anna fin dame. Her har ho lagt seg så fint til kai, midt i vår stoveglasutsikt.

Heilt sidan eg flytta hit til sentrum då eg gifta meg for 8 år sidan, har denne og andre fine damer æra byen med sine hyppige sommarbesøk. Dei fleste båtar legg til inne på Vågen. Men der er det for trongt for slike svære skip. Så dei må ankra opp her på denne sida. Her som me kan sjå dei frå stova vår. 

Desse skipa plar byrja sesongen i mai/juni. Det plar vera eit teikn på at det er sommar. Då kjem det eine skipet større enn det andre og fyller byens gater med med framandfolk frå store deler av verda.  På sin veg frå skipet til torget, bryggja og andre stader, går dei ofte forbi her me bur, og er forvitne etter å oppleva byen vår. 

Slik har det vore i mange år. Men så kom koronakrisa for eit halvt år sidan og snudde opp-ned på det meste, også skipstrafikken. Så i år har me sakna desse fine damene som har kome sjøvegen. No må me nøya oss med å sjå på dette biletet, som er frå i fjor.

Det er ikkje fritt for at eg lengtar etter normale tilstandar. Men enn så lenge må eg og andre fortsetja å vera forsiktige. Den nye livsstilen er å  vaska hender, halda avstand og vera mindre sosial. Ikkje alle bryr seg om det. Her i byen er det mange studentar, og eg har sett korleis dei klumpar seg saman, gløymer 1-metersregelen og lever som før. Ikkje å undrast over at nettopp denne aldersgruppa her vorte hardt råka av koronasmitte den siste tida. Det virkar som om folk i min alder er mykje meir forsiktige.  

Men det må vel gå over før eller sidan. Det gjorde det i alle fall med spanskesykja og svartedauden. Det er vel berre å fortsetja den nye livsstilen enn så lenge og ha rikeleg tålmod. Så må det vel koma ei betre tid då me som før  kan nyta synet av "fine damer" frå stoveglaset, -  og andre normale hendingar i samfunnet.