Hadde me endå hatt snø....så hadde alt vore så mykje lysare.
Ønskjetenking sjølvsagt, men det er lov å drøyma. Og om berre nokre veker er det solsnu.
Ein kan vel sei at det er jammen godt at jula kjem akkurat når det er som mørkast i året. Noko som lyser opp. Noko anna å tenkja på enn mørketid. Ja, det kan vel trengjast. Men det er så mykje med jula som gjer meg betenkt...
Biletet viser julegranen på torgallmenningen. Og elles er det mange slike julatre rundt omkring i byen, både ute og inne. Tidleg på hausten kjem dei og. Tidlegare for kvart år kan det sjå ut som. Det kan virka som om folk har det travelt med å koma i gang med jula.
Ein gong i byrjinga av oktober var eg innom eit gartneri. Og der, nett innom døra stod eit fullt pynta julatre! Då kan ein få jula opp i halsen. Noko vert trykt på ein som ein ikkje er klar for. Eg vart ståande der ved døra og glo på stasen før eg braut ut: "Julatre i oktober?" "Ja, slik er det" kvitra den blide dama bak disken.
Nei, slik er det ikkje, og slik skal det ikkje vera, tenkte eg med meg sjølv, medan eg gjorde det eg skulle og kom meg ut att.
Det er handelsstanden som ligg bak. Det gjeldt å koma fort i gang med julehandelen og få han til å vara frå tidleg haust og heilt fram til jul. Det skal kjøpast og handlast og handlast og kjøpast. No er det snart jul, seiest det, og då må du ha det og det og det.....Elles vert det ikkje skikkeleg jul, visstnok.
Men kvifor skal det kjøpast inn så mykje då? Jula varer då berre nokre dagar. Og denne intense handlinga foregår frå tidleg på hausten. Er det nokon som er redd for at det ikkje skal vera mat i kjøleskapet og klede i kleskapet akkurat dei få dagane jula varer?
Sett frå utsida ser det temmeleg desperat ut. Det hender eg stoppar opp og betraktar galskapen. Då er det godt å ha byfjella i nærleiken. Då dreg eg til fjells, og kjem ikkje ned att til byen før eg har gått av meg frustrasjonen og den indre harmonien er gjenoppretta.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar