Tenk å sovna i ein hagestol i varmen av sola. Eller gå berrføtt i graset ved hytta. For ikkje å sei ein fjelltur i berre t-skjorta. Desse tinga ser ut til å vera berre draumar enno. For varmen let venta på seg.
- For berre nokre dagar sidan, vakna me til snøver utanfor vindaugene våre. Det var ikkje til å tru, midt inni byen. Snøen la seg ikkje,men det hadde han gjort på fjella og langt nedetter liene, nesten ned til byen. Vanlegvis plar eg jubla over eit slikt syn. Men ikkje når det nærmar seg mai. Slikt høyrer vinteren til. No for tida ser det ut til å vera ein slags kamp mellom vinter og vår. Den eine vil ikkje sleppa taket, og den andre slepp ikkje til.
På ein fjelltur sist veke, møtte eg ein hoggorm då eg var på veg oppover. Han låg og breia seg i sola midt på stien, og trudde visst det var vår. Men då eg kom opp på toppen, høyrde eg folk snakka om nattefrost og skraping av bilar.
På dagens fjelltur var det litt av det same. På vegen oppover passerte eg både snø og is, men på toppen var det vårsola som herska.
- Det kan vera freistande å gjera som den vesle hunden på bildet: Ta seg ein blund og drøyma om varmare tider.
Så får nokon vekkja meg på fredag, og håpa at vårvarmen er komen til dess.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar