Å verta beden til bryllaups var akkkurat det me trong i ei tid som denne, etter alle begravelsane som har vore i den seinare tid. Siste året har det vore ei opphopning av dødsfall i slekta. Det har virka som om me berre ser slekt og bygdafolk når det er nokon som fell frå. Slektsamling har altså vorte sørgjelege greier.
- Difor var det så inderleg kjærkome å få invitasjon til å feira noko så gledeleg som at to unge menneske har funne kvarandre og bestemt seg for å leva livet saman. At eg skulle få ha med meg min kjære, var ekstra kjekt. Me hadde gledd oss lenge til dette. Ikkje skulle me bidra med noko særleg heller. Berre koma og vera til stades og kosa oss. At me måtte reisa til Tysnes, var berre eit pluss. Alltid kjekt å sjå nye stader.
- Ifølgje bloggen til ein nær slektning, er det mykje arbeid som ligg bak eit slikt storhende. Mykje skulle planleggjast og førebuast, gjerne lang tid føreåt. Store og små ting. Alt skal klaffa.
Og resultatet uteblei ikkje. Det gjekk så fint og alt var berre kjekt. Skikkeleg vellukka. Brur og brudgom fekk kvarandre, og det såg ut som dei fekk ei fin byrjing på eit forhåpentlegvis langt og godt liv saman.
Sender dei beste ønskje til bruraparet.
Takkar for invitasjonen og fin feiring i hyggjeleg lag.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar