Her hjå meg går det sin skeive gang: Borte i eit hjørne i stova mi står denne bokhylla. Og her har ho stått dei siste 21 og eit halvt år. Den vesle hylla struttar av tunge bøker og permar. Fyllt til randa. Der er ikkje plass til ei flis meir. Når ein ser nærare etter ser ein at ho er aldeles ikkje laga for ein slik tyngde. Dessutan hallar ho svært til venstre, i retning fjernsynet. Kva som skjer den dagen ho gjev etter for den tunge børa tør eg ikkje tenkja på. Eg har fleire andre bokhyller og, men dei er høgare,sterkare og meir eigna til tunge bører.- Synet av dette vesle møblementet fyller meg med djup medkjensle. Nokon får sanneleg meir å streva med enn andre. Det er som med folk, me får så ulik lagnad her i livet. Mange greier seg godt. Andre får eit fæla bal med å takla det dei møter. Livet vert for mange ein balansegang: Mellom helse og sjukdom, rikdom og fattigdom, livsmot og motløysa,
eller andre former for med- og motgang. Mange ting rår me ikkje med. Men heldigvis er det mykje ein kan forandra på for å få ein betre situasjon.
- Reint praktisk, her i stova mi, kan eg byrja med å letta denne stakkars overfyllte bokhylla. Plukka ned dei tyngste bøkene og erstatta dei med noko lettare. Så kanskje eg slepp å oppleva eit bokras i framtida, med det som kan følgja med av bekymringar og praktiske problem.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar