Så fekk me ein ny vår i år og. "Nytt liv av daude gror" heiter det i ein song. Og det er så sant. No livnar det til omkring oss. Gjennom den harde vinterjorda sprengjer nytt liv seg opp. Berre sjå på denne nydelege krokusen! Tenk at noko så fint kan koma opp or ei jord som for kort tid sidan var enten steinhard av frost eller tilsølt med jord og lauv frå i fjor. I tillegg har me alle dei mange og hyppige regnbygene her på vestlandet, som gjer at vegar og stiar i periodar ser meir ut som bekker og elver. Likevel - nytt liv pressar seg på når kalenderen viser at det er vår.
Det var no ein dag eg var ute og gjekk her i mitt nærmiljø. Hadde med fotoapparat, og godt var det for det var så mykje fint å ta bilete av. Denne vesle krokusen stod litt for seg sjølv og strålte mot sola, jublande glad for sol og varme, såg det ut til.
Her er og store mengder med snøklokker. Dei er oftast tidlegare oppe or jorda enn krokusen.
I utkanten av byen der eg har leiligheten min, er ikkje våren komen så langt som her. Men han kjem der og, når han berre får litt meir tid.
I dag skin sola, og det er ikkje ofte. Det er helst regnet som dominerer. Det har regna og regna i heile vinter. Litt snø har me hatt, men han regnar fort vekk. Til tross for regnklede og paraply har eg i periodar følt me gjennomvåt heilt inn til sjela, så kvar enkelt solstråle er inderleg velkomen.
På grunn av det våte veret har det vorte lite av fjellturar i den seinare tid. Men med litt meir sol, lys og varme , håpar eg på meir av det slaget no framover.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar