Norge på vent

Norge er verkeleg sett på vent. Det meste har stoppa opp. Alt som kan stengjast er stengt. Berre det mest nødvendige held fram. Helsevesen og matbutikkar. Tiltaka er dei mest omfattande sidan 2.verdenskrig, seiest det. Og no har det vorte forlenga til over påske. Eg har sterk mistanke at det vert forlenga mange gongar enno. Det vert vel slik eit godt stykke inn i framtida.

Hurtigruta som plar koma i to halv-tre tida kvar dag,  er eit vanleg innslag i kvardagen vår. No ser me henne ikkje lenger. I desse tider går ho berre i Nord-Norge.

Matbutikkane møter oss med krav om anti-bac og handvask. Og det er bra. Folk flest innrettar seg.

Når ein slår på fjernsynet, er det mest virusprat. Kor mange som er smitta, og kor mange som har døydd. Og virusprogramma held på frå tidleg til seint. Alle er, naturleg nok, opptekne av dette. Men eg kjenner at det kan verta i meste laget. Trur me må verna oss litt mot all denne informasjonen. Det kan verta for mykje.

Merkeleg korleis alt har forandra seg den siste tida. Me lever med ein usynleg fiende. Veit aldri kor tid og kvar koronaviruset slår til.
Ingen veit kva som vert utgangen på dette.


Og så lever me vidare midt oppi det.

 Underlege tider...