Så vart det fjellturar med K. i år og. Ho kom reisande med buss frå det høge Nordfjord for å halda meg og Tinka med selskap på fjelltoppane her i Bergensområdet. Den første turen var den mest strevsame. Me gjekk og gjekk i time etter time med vekslande ver. Det verste var skodda som kom og gjekk heile tida. Men me hadde store, flotte vardar som viste oss vegen heilt til topps. Når skodda vart litt for tjukk, stoppa me og venta til ho hadde letna. På veg opp møtte me nokre karar som fortalde at dei hadde greidd å få seg vill, men dei hadde tydelegvis kome på rett spor att. Så den dagen kunne me gått oss vill me og om me ikkje hadde passa på. Men det gjekk greitt, og me kom oss til topps utan større problem. Så mykje utsikt var det ikkje der oppe, berre litt av og til når skodda flytta litt på seg. Likevel var det flott og ha greidd det.
På toppen møtte me ein gjeng med damer som hadde kome opp ein annan veg. Dei tok nokre bilete av oss der oppe. Greitt å få dokumentert kvar me hadde vore. - Etter ein god mat- og kvilepause gjekk me i gang med nedstigninga. Det gjekk lettare nedover for då hadde me ikkje skodda å vera redd for. Vel er me begge damer i sekstiåra, men me er enno ikkje for gamle til å gje oss i kast med lange strabasiøse fjellturar. Men den sprekaste av oss er Tinka. Ingen tvil om det.
Me kom heim til leiligheten min seint på kveld til middag og seng, for så å lada opp att til ein ny fin tur neste dag.
Her var dagens mål:
