Det vart sylting i år og. Då varmen endeleg slo gjennom skydekket sette det fart i modningsprosessen og då gjekk det fort. Store mengder med gode, søte, ville bringebær vart plukka i nærmiljøet her ved leiligheten min i utkanten av byen. I tillegg fekk eg litt rips frå ei viss dame i nær familie. Til saman fire glas ripssyltetøy og resten bringebærsyltetøy av det som visest på biletet her.
- Eg trudde ikkje det var meir sylting i år, men så oppdaga me to plommetre på ei viss øy som stod fulle av plommer. Uvanleg mykje. Det resulterte i 32 glas som vist her på det andre biletet. Så no har me rikeleg syltetøy i tillegg til det me har frå tidlegare år. Mykje godt for ganen i mørke haust- og vinterdagar.
Det er vel ikkje mange som syltar lenger. Dei fleste synest vel det er greiare å gå i butikken når dei vil ha syltetøy. Og enklare er det sjølvsagt. Men det er noko eige med det som er heimalaga. Og så veit ein kva det er laga av. Garantert fritt for uønskte tilsetningar.
Så denne dama kjem til å fortsetja med sylting, så sant det er tilgang på råvarene. Det er litt forskjelleg frå år til år. Men i 2019 vart det god fangst!
