Travelhet

Desse snøklokkene fekk eg auge på i går då eg var ute med Tinka. I eit lunt bed ein stad i mitt nærmiljø. I dag måtte eg av garde og fotografera dei. Aldri har eg sett snøklokker så tidleg som i år. Desse yndige hardhausane har det visst travelt med å koma i gang med våren. Dei har nok hatt for lite motstand i vinter, altså for lite
vinter. Då tenkjer dei vel som så at det er like godt å koma seg opp or jorda og starta sesongen. 

Det minner om det eg har skrive om i tidlegare innlegg i nær fortid: Om dei som har det så travelt at dei må skunda seg å gå i gang med jula tidleg på hausten, og helst hoppa over adventstida.

Travelhet kan koma til uttrykk på så mange måtar. Her ein dag på ein tur med hunden møtte eg ein sko. Ein ny fin sko i herrestorleik for ein venstrefot. Her er det nokon som har sprunge vel fort, tenkte eg, sette skoen innåt husveggen med ei von om eit mogeleg attersyn mellom sko og eigar.

Ein annan gong eg var ute med Tinka (det er då ting skjer) kom eg over ei truse. Ei herretruse, - midt på turstien. Går det verkeleg an, var det første eg tenkte. Tanke nummer to var at når det gjeld travelhet er det tydelegvis mennene som har det verst.

Ein ting er å springa av seg skorne. Det kan vel enkelte distre folk gjera når dei i sin travelhet skal nå eit eller anna. Men korleis i all verda kan ein springa ut or si eiga truse utan å merka det ?
Det er meg ei gåte......