Ut på dei kvite viddene

  - Eit av høgdepunktene på denne turen var den fine hundesledeturen eg fekk vera med på i Kirkenes.

Medan O. var att på båten med sin vonde fot, tok eg buss til ein stad litt utanfor sjølve Kirkenes der eg møtte ein stor flokk med hundar. Alle hadde sitt eige vesle hundehus. Ein kan undra seg korleis dei greier kulden vinterstid i dei enkle hundehusa, men det er dei vel skapte til, reknar eg med. 

Der var ikkje berre reinrasa huskyhundar, men og blandingar med collie, border collie eller shæfer. Så dei såg overraskande ulike ut. Og alle var snille,kosete og godlynte, og let seg villeg helsa på.

  - Sjølve hundekjøringa var ei spesiell oppleving.Åtte hundar til kvar slede, to personar og føraren. Eg fekk ein slede for meg sjølv, - og eit teppe over meg. Så bar det ut på dei kvite viddene. 

Det vart ein frisk tur. Eg koste meg og det gjorde hundane og. Akkurat som andre hundar likte dei å koma seg ut på tur. Og sjølvsagt tok eg mange bilde undervegs.

Etterpå fekk eg og dei andre helsa på kvelpane og dei halvvaksne hundane som enno ikkje hadde begynt å dra slede. Alle kosete og kontaktsøkjande.

 Ein gong vert det deira tur å dra slede ut på dei kvite viddene.

Mot vinterlandet

Det er 4.dagen på turen vår mot nord. Det vert kaldare og meir snø til lenger nord me kjem. Hurtigruta går sin vante gang frå Bergen mot Kirkenes, og no er me komne til Vesterålen. Utflukter er det mange av langs leia. Men me har ikkje vore med på nokon så langt. O.har ein vond fot og eg har ei vond tå, så me held oss mest på båten. Særleg han med den vonde foten. Eg har hatt nokre småturar i land her og der. Men synest det er godt å vera i ro på båten og.
  I føremiddag hadde me besøk av kong Neptun då me passerte polarsirkelen. Han kom med to store skåler med isvatn som han auste ned i nakkane på folk. Isvatnet rann nedover ryggane på dei frivillige mottakarane.Det foregjekk med hyl og skrik. Og så fekk dei ein dram etterpå. Merkeleg tradisjon.Eg heldt meg laaaangt unna. Men dette ville dei ha med seg alle desse utlendingane som reiser med hurtigruta.
 For det er mest utlendingar her ombord.  Danskar,tyskarar,franskmenn,skottar,engelskmenn og folk frå Amerika og Australia. Nordmenn er det lite av. Berre O. og meg.

Vintertur mot nord

O. og eg har hatt mange fine turar i lag. Og no skal me ut å lufta vengjene att. Eller rettare sagt, me skal  til sjøs.  I morgon kveld skifter me ut stova til fordel for denne båten; MS Lofoten som er det minste og eldste av hurtigruteskipa. Og så ber det nordover vår langstrakte og nydelege kyst mot det høge nord. 

  - Det er ca fire og eit halvt år sidan bryllaupsreisa som gjekk same vegen, med eit av dei andre hurtigruteskipa. Det var ei overveldande oppleving.  Det vert det sikkert denne gongen og. Men dette vert altså ein vintertur. Håpar verkeleg å oppleva litt snø og vinter. Det har det vore smått med denne vinteren.

  - Det triste er at me må levera Tinka ifrå oss denne perioden. Og eg veit at eg kjem til å sakna henne. Men har tru på at ho får det godt der ho skal vera. Ho skal få med seg senga si og ballane, så då går det sikkert bra. 

  - No er koffertane pakka med alt som skal til for elleve dagar heimafrå.  Me gler oss.

Nytt bad, vaskesjau og kviledag

Nytt bad:

Slik ser det ut, vårt nye bad, etter renoveringa. Bildet er teke mot skapet og dusjen. Speglane i skapet speglar det som eg ikkje fekk med på bildet.  

Så fint vart det altså!  Ei skikkeleg ansiktsløftning på badet. No har me eit godt badliv i vente.  Det skal me nytta oss av i komande dagar og år.  Berre nokre detaljar att, så er prosjektet fullført.
Dette gler me oss over, og snart nærmar det seg tid for å flytta attende til heimen.

Vaskesjau:
Baksida av medaljen er alt det betongstøvet som har lagt seg over heimen. Eit finkorna støv som kjem til på dei utrulegaste stader, og som denne dama har teke opp kampen mot. Soverommet og roterommet (O. sitt arbeidsrom) har vore avstengde, så dei har unngått støvet, men resten av heimen må få ein grundig overhaling med støvsugar,dampvaskar og vaskefiller frå tak til golv + alle krokar i møblar og skap. Eit tungt og tidkrevande arbeid, men med eit forhåpentlegvis godt resultat i nær framtid.

Kviledag:
Dette etterarbeidet har foregått no nokre dagar, frå morgon til kveld. Det har teke på. Særleg takvasking er tunge greier. Så i dag melde det seg eit behov for ein kviledag. Men i morgon er det i gang att.
No ser me fram til å få støvet ut slik at me kan flytta heim att. Det skulle ikkje vera så mange dagane att. Dessutan har me noko som driv oss til å få dette gjort. Me har nemleg noko veldig gledeleg å sjå fram til om ei og ei halv veke.... - - -