Det vart ikkje mykje tyttebær i år. Sommaren har fare stygt med både skogsbær og hagebær. Vinden har herja fælt og regnet har vore noko bort imot grenselaust. Frukt og bær må vera temmeleg viljesterke og livskraftigte om dei skal overleva slik behandling over lengre tid. Men nokon gjer det, - som desse prakteksemplara på biletet. Det er vel med markens grøde som med folk. Nokon kjem seg gjennom harde tider styrkte og fornya. Andre bukkar under og går attende til naturen.
- Men så er det heldigvis slik at det er alltid von om nye dagar, nye somrar, nye bærhaustar og nytt liv. Ein legg ting bak seg og strekkjer seg etter det som ligg framføre. For der framme ligg blanke ark og ulevd liv.
